Zomerzotje en grutterskost, twee woorden die niet langer in de Dikke van Dale staan. Ik heb er geen traan om gelaten. Fluks – gelukkig, dat staat er nog in – naar de selectie van nieuwe woorden op de website van Van Dale.
Mijn oog valt direct op een pareltje, verborgen tussen nieuwerwetsche, dikwijls uit Engeland overgewaaide onzinwoorden als statusupdate en openaccesspublicatie.
Ik hoor engelen zingen, het licht lijkt zachter en krijgt een gouden gloed. Welkom in het… hiernumaals.
Ik weet niet precies welke poëtische betekenis ik erbij dacht, maar de realiteit is saaaaai: hiernumaals is een ander woord voor ‘heden’. Tja, dan zal het wel bedacht zijn door mensen die aan biodanza doen – overigens staat ook dat in de nieuwe druk, hoewel er als uitleg ‘soort van (therapeutische) levensdans’ bij wordt gegeven; alsof dát licht werpt op deze nogal schimmige bezigheid.
Zelf schaarde ik hiernumaals in het rijtje door mijn dochter bedachte neologismen als de hierkant – en natuurlijk de daarkant – woorden die ik graag in de volgende druk zie opgenomen. ‘Waar staat je fiets? Aan de hierkant van de straat.’ Volkomen duidelijk. Haar smeltzoetste bijvoeglijk naamwoord deel ik nu, maar blijft verder onder ons: ze zegt mij haar heelallerliefste te vinden. Als ze dat zegt, waan ik me in het hiernumaals, compleet met ligbed, druiven en met struisvogelveren wapperende jongelingen.
