Wat gebeurt er in jouw hoofd bij het horen van het woord suikerpoes? Zelf schreef ik in gedachten al een hele serie kinderboeken over de onafscheidelijke vriendjes Suikerpoes en Suikerspin. Maar ook komen iets volwassener associaties langs, met suikerooms die bereid zijn flinke sommen geld neer te leggen voor een welwillende suikerpoes.
Suikeren blijkt dan weer – heel toepasselijk – als derde betekenis ‘bezwangeren’ te hebben. Ben je nu helemaal besuikerd? is een originele manier om te informeren naar iemands mentale welzijn, niet naar de uitslag van een zwangerschapstest. Maar ik dwaal weer eens af.
Een suikerpoes is een kat met diabetes. Suikerpoezen – er zijn er best veel heb ik me laten vertellen – moeten soms wel drie keer per dag een insuline-injectie krijgen. Die zitten vast niet poeslief te wachten tot ze geprikt worden, stel ik me zo voor. Zouden er gespecialiseerde suikerpoesprikkers bestaan?
Nu ik toch in de associatietrein zit: de moeder van een ex-vriendje vertelde wekelijks, soms dagelijks dezelfde mop: ‘Groenteboer, zijn deze sinaasappels zoet? Ik heb ze de hele dag nog niet gehoord mevrouw.’ Best flauw, maar toch ook wel weer zoet. Suikerzoet.
je hebt ook een suikermoeder
Jazeker heb je gespecialiseerde suikerpoesprikkers! Ik ben er eentje.
En de meeste suikerpoezen zijn heel braaf en makkelijk, na een korte periode waarin ze natuurlijk moeten wennen om geprikt te worden. Maar het is maar een heeeeeel dun naaldje.