Mijn vermoeden dat onlangs iedereen – behalve ik – weer eens per e-mail een taal-oekaze heeft ontvangen, wordt iedere dag weer iets donkerder bruin. Want WAAROM schrijft plots het hele land duizendtallen in cijfers mét punt? Misschien dat er niet direct een lichtje gaat branden, daarom een aantal voorbeelden:
Te huur: 2.000 meter kantoorruimte (reclamebord langs de A10)
Toergenjev was een verwoed brievenschrijver: er zijn meer dan 6.000 brieven van hem bewaard gebleven. (in de NRC nota bene)
4.000 vrouwen gezocht voor recordpoging in bikini. (AD)
En zo word ik dagelijks geconfronteerd met deze malle, nieuwe schrijfwijze. Zoals gebruikelijk met taaltrends, is er één onverlaat mee begonnen en nu denkt de rest van de wereld dat het zo hoort; op mij na dan. Ik heb in een ver en grijs verleden als een van de auteurs van het losbladige naslagwerk Werken met Taal (uitgebracht door Reed Business) een paragraaf of twee bij elkaar gekletst over de juiste schrijfwijze van cijfers en getallen. Ik heb een aantal relevante passages bij elkaar geveegd – let dus niet op de soms wat stroeve of onlogische overgangen (de vroegtijdige afbrekingen zitten er keihard ingebakken, vrees ik):
In een tekst schrijft u alleen getallen boven de twintig in cijfers. Uitzonderingen op deze regel zijn tientallen tot honderd, honderdtallen tot duizend en duizendtallen tot tienduizend.
Er kwamen ruim zesduizend toeschouwers naar de RAI.
Is een getal een veelvoud van duizend, miljoen of miljard, dan kunt u kiezen tussen een schrijfwijze met alleen letters, of een combinatie van cijfers en letters.
Er kunnen 43 duizend toeschouwers in dat stadion.
Een samengesteld getal in woorden schrijft u doorgaans aan elkaar.
Hij heeft zo’n twaalfduizend postzegels verzameld!
In getallen van meer dan vier cijfers plaats u een punt:
Van de 15.000 genodigden kwamen er maar 1200.
Gewoonlijk schrijft u duizend in cijfers zonder punt (1000), in tabellen plaatst u echter wél een punt (1.000), omdat anders de getallen van vier cijfers en hoger niet onder elkaar komen te staan.
Rest mij te concluderen dat de samenleving aan het vertabellisseren is: de steeds verder gaande behoefte om alles ordelijk onder en bij elkaar te zetten, leidt zo tot dit soort spuuglelijke woordbeelden.
