Waar blijft de tijd toch? Bijna dagelijks kom ik interessante blogonderwerpen tegen, maar vind de tijd niet erover te schrijven. Daarom neem ik me nu, op deze plaats, zwart-op-wit voor om vóór het eind van de week te schrijven over een nieuw trendwoord: iconisch.
Kort lokaal nieuws: gisteren was ik op een ouderavond waar een moeder, waarschijnlijk door de stress omdat ze moest spreken in het openbaar in de hypercorrectiestand geschoten, vroeg of het afdelingshoofd ‘evenveel wist dan de mentor.’
Zou ze zichzelf niet horen? Of zou ze zich later op de avond, met een kopje thee op de bank, alsnog voor haar hoofd hebben geslagen? (En dan maar hopen dat de thee inmiddels was afgekoeld). We zullen het nooit weten. Wat me nog het meest verbaasde, was dat ik bij niemand anders een wenkbrauw omhoog zag gaan. Groter als... tja, daar moet ik mee leren leven vrees ik, maar even groot dan?!? Dat gaat me toch echt een kilometer of 2300 te ver.
