Niet alleen Trump vaardigt het ene na het andere mensonterende decreet uit, ook Poetin is op dat vlak goed op dreef. Hij staat op het punt een wetsvoorstel te tekenen, dat mishandeling van gezinsleden degradeert van een misdrijf tot overtreding. Russen die straks hun partner of kinderen slaan, riskeren daarmee niet langer een gevangenisstraf, maar slechts een boete.
De NRC wijdt er een artikel aan. Daarin voorspelt de verslaggever een toename van ‘huishoudelijk geweld’ na de wetswijziging. Even los van de tragiek van de werkelijke situatie, ontvouwt zich een amusant tafereel voor mijn geestesoog. Moeder Natascha die woest het toilet staat te borstelen, vader Igor die zijn frustraties afreageert op de afvalbak. Of erger: vader Igor die ongehoorzame Ilja en Pjotr brandmerkt met een gloeiende aardappelstamper. Zou je in Rusland een boete krijgen als je matten te hard klopt?
De NRC-correspondent in Rusland is niet de enige die huiselijk met huishoudelijk verwart. Laatst vertelde mijn zus dat ze een gesprek op straat had overhoord (een bewust anglicisme, bij gebrek aan een goed Nederlands alternatief). Dat ging ongeveer zo: ‘Heb je het al gehoord van Jannie? Ze is weg bij Wim. Het schijnt dat Wim losse handjes heeft. Een typisch gevalletje huishoudelijk geweld.’ Als je googelt op ‘huishoudelijk geweld’ kom je netjes uit bij het Fonds Slachtofferhulp. Daar zijn ze kennelijk al langer op de hoogte van deze verhaspeling.
Voor mij was hij nieuw, althans, hij viel me pas onlangs op. Het kan best dat dit al jaren aan de hand is. Of dat het nu eenmaal een rare term is als je erover na gaat denken, net zoals dodelijke slachtoffers. Je mag toch aannemen dat na de meeste calamiteiten de slachtoffers dood zijn, niet dodelijk. Het is bijna net zo mal als warme bakkers. Zo warm zijn ze meestal niet. Vies, dat wel. Die bij mij op de hoek is altijd bedekt met een dun laagje meel. Een melige bakker dus. Valt deeg kneden ook onder huishoudelijk geweld eigenlijk?
