Best raar: het Nederlands kent vrij veel woorden beginnend met on-, die geen antoniem (woord waarvan de betekenis tegengesteld is aan die van een ander woord) hebben. Als dat wel het geval zou zijn, krijg je een verhaal zoals hieronder:
Gisteren beweerde mijn collega dat hij aantastbaar bewijs had dat de baas en zijn vrouw in min leven. Bovendien zeurde hij afgebroken over de bevlekte ontvangenis van mevrouw Baas. Wat een gein! dacht ik. Dit is getwijfeld en betwist het flauwste dat dat stuk benul ooit heeft gezegd. Nu is hij niet bijzonder nozel, en bejegent hij me zelden heus, maar toch luisterde ik naar dit beholpen schepsel. Verder wist hij te vertellen dat de kindertjes van de baas achtzaam werden opgevoed; dat ze afscheidbaar waren en dat daardoor het gevaar afwendbaar was dat ze tot beschofte volwassenen zouden opgroeien. Nu ziet het baasgrut er altijd berispelijk uit en zijn ze gelofelijk deugend, dus heb ik – geheel baatzuchtig – de geruchten de kop ingedrukt, maar dat bleek begonnen werk. Toch wilde ik enige enigheid voorkomen, en heb ik geprobeerd de familie Baas gemoeid te laten. Omdat dat niet lukte, heb ik me maar gans gegeten aan bonbons, waarna ik alsnog bedaarlijk moest lachen om dit zinnige relaas.
