Jongeman voor de Dirk (van den Broek) wijst zijn vriendin op het reclamebord van de supermarkt: ‘Kijk, een enorme taalfout. Meld u aan … dat moet natuurlijk met een t: meldt u aan.’ Nu stond ik daar vlak naast mijn fiets open te maken en kon het niet laten mijn lange correctieneus ertussen te steken: ‘Nee hoor, het is gebiedende wijs, dus dan is het zonder t: het is bijvoorbeeld ook word lid.’ Jongeman en Vriendin kijken me oprecht geïnteresseerd aan, dus ik gooi er nog een schepje bovenop: ‘Bij twijfel over spelling, altijd het werkwoord in kwestie even vervangen door een ander, lopen bijvoorbeeld.’
Hmm… loop u door. Dat klinkt niet erg correct. ‘Misschien gaat deze regel niet op bij wederkerende werkwoorden,’ probeer ik voorzichtig. ‘Weet je wat, ik zoek het op,’ roep ik semi-achteloos, alvorens ik laf op de vlucht sla.
Eenmaal terug op kantoor kom ik er – met behulp van Onze Taal – achter dat ik niet lopen, maar zich opgeven (inderdaad: een ander wederkerend werkwoord) als voorbeeld had moeten nemen: Geef u nu op. Dom dom dom, maar ik heb me er allang bij neergelegd dat ik de koningin van de te laat bedachte rake antwoorden ben.
De jongeman opperde een andere oplossing, waar ik me achteraf gelukkig weer iets minder dom door voel: ‘Ik gebruik bij dit soort spellingkwesties altijd het kofschip.’
