Is het je ook opgevallen? Van de ene op de andere dag is men en masse afgestapt van de vergrotende trap en zet men naar Engels voorbeeld ‘meer’ voor praktisch ieder bijvoeglijk naamwoord. Soms snap ik dat best: over gewenster bijvoorbeeld moet je langer nadenken dan over meer gewenst. Maar waarom niet gewoon moeilijker of nauwkeuriger, zelfstandiger, blauwer? Hetzelfde gebeurt, misschien nog wel op grotere schaal, met de overtreffende trap: in plaats van geschiktste, fraaiste, roodste, zeggen (en schrijven) Nederlanders: meest geschikte, meest fraaie, en ja zelfs meest rode. Meest hoog irritant!
0 reacties… reageer
